از حس شوخ طبعی تا اعتیاد/ ۷ ویژگی شخصیتی جالب که از والدین به ارث می بریم

يکشنبه،۱۳ خرداد ۱۳۹۷ - ۱۳:۰۱

گروه علمی> مهرنوش فرهی-  ژن های والیدن به فرزندان به ارث می رسند و تا حدی ویژگی های جسمانی و ذهنی آن ها را تعیین می کنند.

در برخی موارد، ژن های غیر طبیعی هم می توانند منتقل شوند و اختلالات ژنتیکی ارثی  بدهند.

 

برونگرایی

download_4.jpg

برخی ویژگی های شخصیتی با افزایش سن و به مرور زمان شکل می گیرد و برخی از ابتدا در دی ان ای ما وجود دارند مانند ژنی که به برون گرایی ارتباط دارد. بنابراین شاید دلیل خوش مشرب بودن شما اجدادتان باشند نه والدین‌تان که شما را در هر فعالیت فوق برنامه ای ثبت نام کرده اند. البته بین برونگرایی و اختلال بیش فعالی تفاوت بسیاری وجود دارد.

حس شوخ طبعی

ra4-5244.jpg

برخی افراد فکر می‌کنند که حس شوخ طبعی یک ویژگی اکتسابی است که به محیطی که شخص در آن رشد می کند بستگی دارد اما تحقیقات نشان می‌دهد که این حس با ژن افراد در ارتباط است.

استرس

futureimage-874-1-dlyl-brwz-strs-w-dtrb-dr-khwdkhn.jpg

برخی افراد بیشتر مستعد استرس هستند و این ویژگی می‌تواند از والدین به فرزندان منتقل شود. به گفته متخصصان استرس در دوران بارداری می تواند به آسیب پذیر بودن کودک در آینده بینجامد. زیرا استرس مزمن به کروموزوم ها آسیب می رساند.

اعتیاد

tyd-1.jpg

ژن ها ۴۰ تا ۶۰ درصد مسوول اعتیاد هستند. ارتباط بین اعتیاد و ژن D2  به دقت بررسی شده است. D2 نوعی گیرنده دوپامین (عامل شادی در مغز) است. کسانی که گیرنده دوپامین آن‌ها کار نمی کند نسبت به موادی که باعث اعتیاد می شود، آسیب پذیرترند.

توانایی خوب خوابیدن

129468081.jpg

برخی افراد می توانند در شبانه روز کمتر از ۵ ساعت بخوابند. این ژن به نام «تاچر،نخست وزیر بریتانیا» نامگذاری شده. زیرا وی در طول شبانه روز تنها ۴ ساعت می خوابید و بسیار سر حال بود. توماس ادیسون هم کمتر از ۵ ساعت می خوابید.

مقتصد بودن

hou11813.jpg

طبق تحقیقات، برخی افراد به طور ژنتیکی بدون توجه به سطح درآمد،جنسیت و تحصیلات، تمایل بیشتری به صرفه جویی در پول دارند. افراد مقتصد ژنتیکی، عادت های بد کمتری دارند. مثلا کمتر دچار چاقی یا اعتیاد می شوند. چون به لطف دی ان ای در رفتار خود ثبات و خود کنترلی بیشتری دارند.

استعداد در موسیقی

5093_160.jpg

وقتی صحبت از استعداد در موسیقی می‌شود، به خصوص در شناخت ریتم و آواها، ژن ها بسیار بیشتر از تمرین نقش دارند. تحقیقات بر روی دو قلوهای همسان و غیر همسان نشان می‌دهد برخی افراد که تمرین بسیار کمتری می کنند نسبت به کسانی که بیشتر تمرین می کنند نتیجه بهتری می گیرند. دانشمندان معتقدند برخی جنبه های استعداد موسیقی در ژن ما نهفته است.

انتهای پیام/

کد خبر: 1353