گروه فرهنگ و هنر - یدالله رویایی، از چهره‌های شناخته شده شعر و ادب پارسی، پا به 86 سالگی گذاشت.
به گزارش خبرنگار پیام ایران، او که در سالهای نوجوانی و جوانی گرایشات چپ و توده‌ای داشت، پس از کودتای 28 مرداد و آزادی از زندان، از سیاست دوری جست و بیشتر به ادبیات روی آورد و حاصل بیش از 60 سال فعالیت ادبی وی منجر به تالیف دهها کتاب و صدها مقاله شد.
رویایی که اصالتا اهل دامغان است، در سالهای آغازین پس از انقلاب، جلای وطن کرد و اکنون ساکن پاریس و نورماندی است است.
بر جاده‌های تهی، شعرهای دریایی، دلتنگی‌ها، از دوستت دارم، لبریخته‌ها، هفتاد سنگ قبر از مجموعه شعرهای این شاعر نام‌آشناست که بنیانگذار شعر نو نیز لقب گرفته است.
رویایی از معدود چهره‌های شعر معاصر است که نه فقط شعر بلکه از شعر سخن می گوید؛ از چگونگی شعر در جهت چگونگی شدن شاعر که منظور خودش هست، سخن می‌گوید و هرگز دست از تحقیق و پژوهش برنداشته است.
شرکت در فستیوال‌های بین‌المللی شعر، حضور در دیدارهای جهانی شاعران، سفرهای ادبی، کنفرانس‌ها و مصاحبه‌ها همیشه از فعالیت‌های دیگر او در کنار امر نویسندگی بوده‌است. یدالله رؤیائی سال‌ها در «آنوِرونویل»، ده کوچکی در مزارع نورماندی، به سر می‌برد. عضو «خانه نویسندگان فرانسه و عضو «جامعه اهل ادب» فرانسه، هم‌اکنون در پاریس کار و زندگی می‌کند.
برای آنا که کمتر این شاعر غربت نشین را می‌شناسند، یادآوری این سروده او خالی از لطف نیست: تمام حرف، بر سر حرفی است، که از گفتن آن عاجزیم.
برای او آروزی سلامت و بهروزی داریم.
انتهای پیام/
