گروه گردشگری>محیط زیست - تا قبل از اینکه پنجه‌های لودر در ساحل «اُمُکَسِر» فرو برود، کمتر کسی اسم این ساحل را می‌آورد. فعالان گردشگری مسحور این نقطه از بندر مُقام، برای محافظت از آن مخفی‌اش کرده بودند.
روزنامه شهروند نوشت: قرار بود گردشگران دوستدار طبیعت آرام بیایند و بدون اینکه ردی از خودشان به جای بگذارند، بروند اما دیروز که لودری شروع به صاف‌کردن ساحل کرد، همه‌شان برای جلوگیری از تخریب در این ساحل تجمع کردند و در شبکه‌های مجازی درباره‌اش نوشتند تا زیستگاه لاک‌پشت‌های پوزه عقابی را نجات دهند. آنها تصاویری از زیبایی‌های ساحل مکسر یا اُمُکَسِر منتشر کردند و نوشتند که «سه هکتار از زمین‌های بندر مقام در هرمزگان به شرکت پرورش میگو واگذار شده و باید جلوی آنها را گرفت.» در فیلم منتشرشده، لودری دیده می‌شد که ساحل را صاف و کوهی از ماسه در کنارش درست کرده است.
پیگیری‌های «شهروند» از اداره محیط زیست استان هرمزگان راه به جایی نبرد و داوود مرزی‌زاده، مدیر روابط عمومی این اداره تنها به این توضیح بسنده کرد: «این ساحل جزو مناطق حفاظت‌شده نیست و جزو زمین‌هایی است که تحت مدیریت اداره منابع طبیعی است و طبق درخواست به متقاضیان واگذار شده و مجوز فعالیتش را از اداره شیلات گرفته است. محیط زیست تنها زمانی وارد ماجرا می‌شود که از طرف شیلات نامه‌ای برای بررسی ابعاد محیط زیستی، خروجی و ورودی پساب دریافت کرده باشد.» تماس با بخش‌های مختلف سازمان شیلات هم به نتیجه نرسید.
در این بی‌خبری، عصر دیروز گروهی از فعالان محیط زیست و گردشگری راهی ساحل مکسر شدند تا جلوی تخریب را بگیرند. یاسین عبدالله‌زاده، راهنمای محلی پارسیان، یکی از این افراد است: «این اولین‌بار نیست که ساحلی در این منطقه تخریب می‌شود. سال پیش سواحل کلندون و دستیر به همین شکل از بین رفتند. باز هم شرکت پرورش آبزیان آمد و گفتند می‌خواهیم کارهای کوچکی انجام دهیم. نتیجه چه بود؟ آنجا را از بین بردند. حالا دارند اسکله‌های مختلفی کنار هم درست می‌کنند و ساحل را بسته‌اند.» او که عضو انجمن گردشگری است به «شهروند» می‌گوید که در این تجمع ۶٠ نفر از فعالان گردشگری و محیط زیست حاضر شده‌اند، چون نمی‌خواهند داستان تخریب سواحل در هرمزگان تکرار شود: «خانه ما لب ساحل است و هر روز شاهد موارد مختلف تخریب هستیم. اینجا ساحل دنجی است اما شرکت پرورش میگو نزدیک سه هکتار از آن را در دست گرفته و عملیاتش از همین دیروز شروع شده. سرانجامش از همین حالا معلوم است؛ آلودگی زیادی به راه خواهد افتاد و امنیت محل تخم‌گذاری لاک‌پشت‌ها از دست خواهد رفت. دست گذاشته‌اند روی ساحلی که ما از ترس تخریب سعی می‌کنیم کسانی را به آن بیاوریم که رفتار درستی با طبیعت و مناطق بومی دارند. از آسیب جمعیت‌های آشفته به این منطقه می‌ترسیدیم و حالا لودر آورده‌اند.»
این‌طور که عیسی غواصی، عضو سازمان مردم‌نهاد سرزمین شرجی و راهنمای گردشگری می‌گوید، این ساحل تا پیش از این ناشناخته بود: «گاوندی، در غربی‌ترین نقطه هرمزگان، ناشناخته بود اما وقتی نامش به پارسیان تغییر کرد، گمنام‌تر شد. ١۵ سال پیش صنایع بزرگ انرژی‌بر در آن راه‌اندازی کردند و لودرها از هشت سال پیش شروع به تخریب کردند.» آن زمان سازمان‌های مردم‌نهاد تلاش کردند جلوی تخریب را بگیرند، محلی‌ها لودر را آتش زدند، زنجیره انسانی تشکیل شد و با مسئولان محلی، استانی و کشوری گفت‌وگو شد اما نتیجه نگرفتند: «حریف صنعت نشدیم. صنایع را از بندرلنگه آوردند و در پارسیان نشاندند.
قدرتی چون شهرستان لامرد پشت این ماجرا بود. اگر فاز پارسیان راه نمی‌افتاد، فاز بالاتر آن در لامرد هم راه نیفتاده بود.» به گفته او: «تا قبل از این کسی به منطقه توجه نمی‌کرد. جامعه محلی می‌گفت، کیست که حاضر باشد، شیراز نرود و بیاید پارسیان. گردشگری اینجا محدود می‌شد به میهمانان نوروزی که در پارک بالای شهر چادر می‌زدند تا صبح فردا بروند به کیش و قشم. خیلی تلاش کردیم تا با جذب گردشگر، دیدگاه مردم و مسئولان محلی را تغییر دهیم و بالاخره موفق شدیم. از دو سال پیش که چند گردشگر بک‌پکر و هیچهایکر آمدند، تورها روانه پارسیان شدند و اینجا معروف شد. آن زمان هیچ خانه‌ای در پارسیان برای گردشگر گیر نمی‌آمد اما الان بیش از ١۵٠ سوییت برای گردشگر وجود دارد. به علاوه فقط یک رستوران برای مسافران خطی بود اما الان پر شده از رستوران و غذاهای محلی خانگی. با این همه ساحل تازه معروف شده چون برای حفاظت از آن، نامش را در فهرست جاذبه‌های گردشگری نگنجانده بودیم. ما حافظ محیط زیست هستیم و خواستیم یکی یکی معرفی کنیم تا گردشگری بی‌رویه اینجا را نابود نکند. اینجا را که زیباترین ساحل است، مخفی نگه داشتیم تا آسیبی نبیند اما دو ماه پیش ساحل لو رفت. یکی از گردشگران اینجا را در اینستاگرامش معرفی کرد و بی‌اندازه شلوغ شد.»
بعد از این تلاش‌های بی‌نتیجه سازمان‌های مردم‌نهاد محیط زیستی، راه‌حل ایمن‌کردن سواحل پارسیان را در گردشگری دیدند و به گفته این فعال گردشگری چهار سال برای ثبت ملی جاذبه‌های گردشگری منطقه تلاش کردند، از این اداره به آن اداره؛ اما نشد که نشد. بنابراین خودشان دست به کار شدند.
شرق ساحل مکسر در قرق سنگ‌هایی زیباست و غرب ماسهای است. تأسیسات شرکت پرورش میگو را در شرق برپا کرده‌اند. «سه هکتار از زمین را به‌طور قانونی اشغال کرده و حریم دریا را هم رعایت کرده‌اند. اما مسئولان باید بدانند، از ابتدا جای اشتباهی را برای پرورش میگو واگذار کرده‌اند. اینجا ساحلی باشکوه است که به درد گردشگری می‌خورد. از این مهم‌تر زیستگاه لاک‌پشت‌های در حال انقراض است. اعتراض ما این است که چرا بکرترین و زیباترین ساحل جنوب را اشغال کرده‌اند. این ساحل به درد صنعت نمی‌خورد، پر است از پدیده‌های زیبای زمین‌شناسی و محیط زیستی.» در بخشی از ساحل پوشش گیاهی مناسب، چراگاه خوبی برای لاک‌پشت‌ها و انواع آبزی‌ها پدید آورده و در بخش دیگر ساحلی ماسهای که محل تخم‌گذاری لاک‌پشت‌های پوزه عقابی است.
امیر ایرانخواه، راهنمای گردشگری هم از افراد دیگر حاضر در تجمع ساحل مقام است و معتقد است که راه‌اندازی شرکت پرورش میگو در این منطقه؛ یعنی نابودی ساحل: «بسیاری از سواحل هرمزگان در قرق نهادهای مختلف است. از ١٠٠درصد سواحل، ۴٠درصد غیر قابل دسترس است.» او هم حرف‌های همراهانش را تکرار می‌کند؛ ساخت استخرهای پرورش میگو، بکری ساحل مکسر را از بین می‌برد و اگر شرکت محدوده را فنس‌کشی کند، رفت و آمد بومیان و گردشگران محدود خواهد شد و از همه مهم‌تر زیستگاه لاک‌پشت‌ها از بین خواهد رفت.
انتهای پیام/
گزارش از : مهتاب جودکی
