گروه اجتماعی - اگر همه گیری ویروس کرونا کنترل نشود بیش از دو سوم مردم دنیا به آن مبتلا می شوند.
به گزارش پیام ایران به نقل از گاردین، یک متخصص برجسته اپیدمیولوژی هنگکنگ میگوید: شناسایی موارد ابتلا به کوروناویروس در افرادی که هرگز از چین دیدار نکرده بودند، فقط «نوک کوه یخ است.
پروفسور گابریل لونگ، استادپزشکی بهداشت عمومی در دانشگاه هنگکنگ میگوید اما سوال مهم این است که اندازه و شکل این کوه یخ چقدر است. اغلب کارشناسان میگویند هر شخص مبتلا ویروس را به حدود ۲.۵ نفر دیگر مبتلا میکند. بر این اساس، «میزان حمله» این ویروس ۶۰ تا ۸۰ درصد است.
لونگ که قرار است در اجلاس کارشناسان درباره کوروناویروس در روز سهشنبه ۱۱ فوریه (۲۲ بهمن) در ژنو شرکت کند، گفت: «شصت درصد جمعیت جهان رقم بسیار بزرگی است.»
به گفته لونگ حتی اگر با در نظر گرفتن موارد خفیفتر بیماری که شناسایی نمیشوند، میزان کشندگی کلی ویروس در حد پایین ۱ درصد باشد، میزان تلفات بسیار زیاد خواهد بود.
او گفت موضوع اصلی گستردگی همهگیری فزاینده در جهان است و الویت دوم این است آیا اقدامات شدیدی که چین با قرنطینه میلیونها نفر انجام داده است، از انتشار ویروس جلوگیری خواهد کرد یا نه، زیرا اگر این اقدامات موثر باشند، سایر کشورها هم باید به انجام آنها فکر کنند.
اجلاس ژنو بیش از ۴۰۰ پژوهشگر و مقام کشوری از سراسر جهان را گرد میآورد، از جمله افرادی که از طریق کنفرانس ویدئوی از سرزمین اصلی چین و تایوان در آن شرکت خواهند کرد.
تدروس آدانوم قبرسیوس، رئیس سازمان بهداشت جهانی در این باره گفت: «در حالیکه ۹۹ درصد موارد عفونت کوروناویروس در چین رخ داده است و وضعیت در این کشور اضطراری باقی میماند، اما این ویروس تهدیدی بسیار وخیم برای برای بقیه کشورهای جهان هم هست.»
چین تا به حال ۴۲۷۰۸ مورد ثابتشده کوروناویروس از جمله ۱۰۱۷ مورد مرگ گزارش داده است.
-
پیشبینی آینده همهگیری کوروناویروس
لونگ یکی از کارشناسان همهگیریهای کوروناویروس است و نقش عمدهای در شیوع سارس در سالهای ۲۰۰۲-۲۰۰۳ داشت، از نزدیک با سایر دانشمندان ارشد مانند همکارانش در امپریال کالج لندن و دانشگاه آکسفورد کار میکند.
او در پایان ماه ژانویه در مقالهای در ژورنال پزشکی لنست هشدار داد که شیوع کوروناویروس در سایر شهرهای چین با فاصله یک تا دو هفته بعد از شهر ووهان، کانون اولیه شیوع، «به طور تصاعدی افزایش خواهد یافت».
لونگ گفت متخصصان اپیدمیولوژی و مدلسازان شیوع بیماریها در حال تلاش هستند تا تعیین کنند وقایع آینده چه خواهند بود. او گفت: «آیا ۶۰ تا ۸۰ درصد از جمعیت جهان دچار عفونت خواهند شد؟ شاید نه. شاید همهگیری به صورت امواج پیاپی بروز کند و شاید میزان کشندگی ویروس به تدریج کاهش یابد، چرا اگر ویروس همه مبتلایان را بکشد، در نهایت خودش هم از بین خواهد رفت.»
کارشناسان همچنین لازم است بدانید آیا محدودیتها در مرکز شیوع بیماری در شهر ووهان چین و سایر شهرها عفونتها را کاهش دادهاند یا نه. لونگ گفت: «؟آیا مداخللات گسترده بهداشت عمومی، جدا کردن اجتماعی و محدودیتهای سفر در چین موثر بوده است؟ اگر این چنین است تا کی میتوان این اقدامات را ادامه داد؟ یا چنین کاری ممکن است؟»
مشکلاتی در این مسیر وجود دارد. لونگ گفت:«فرض کنیم این اقدامات موثر بوده باشند. اما تا چه مدت میتوان مدارس را تعطیل نگه داشت؟ تا چه مدت میتوان همه یک شهر را تعطیل کرد؟ تا چه میتواند مردم را از فروشگاههای بزرگ دور نگه داشت؟ و اگر این محدودیتها برداشته شوند، آیا شیوع ویروس دوباره باز خواهد گشت؟ میبینید که ما با پرسشها بسیار واقعی مواجه هستیم؟»
اگر تعطیلی شهرها در چین موثر واقع نشود، یک حقیقت ناخوشایند دیگر در برابر ما قرار خواهد گرفت: اینکه ممکن است اصولا نتوان کوروناویروس را مهار کرد. در این صورت سایر کشورها باید به مسیر دیگری بروند: به جای تلاش کردن برای مهار ویروس، باید برای کاهش اثرات آن فعالیت کنند.
-
آمادگی کشورها برای قرنطینه بیماران لازم است
لونگ گفت در حال حاضر اقدامات مهارکننده ضروری هستند. لونگ گفت مشکل بزرگی در حال حاضر مدت زمان نهفتگی بیماری (که تا ۱۴ روز تخمین زده میشود)، یعنی مدتی است که فرد با وجود عفونت علائمی ندارد. قرنطینه ضروری است، اما برای اطمینان در این باره که افرادی که هنگام ترک قرنطینه حامل ویروس نیستند، هر کسی باید هر چند روز یکباره دوباره آزمایش بدهد.
اگر کسی درون اردوگاه قرنطینه یا در یک کشتی تفریحی از لحاظ کوروناویروس مثبت شود، مدت قرنطینه برای همه افراد دیگر باید ۱۴ روز افزایش یابد.
به گزارش پیام ایران، برخی از کشورها مانند تایلند به علت رفتوآمدی که با چین داشتهاند، بیشتر در معرض خطر هستند. لونگ سه هفته پیش در دیداری از تایلند با وزیر بهداشت این کشور صحبت کرد و به او توصیه کرد اردوگاههای قرنطینه برپا کند و دولت هم این کار را انجام داده است. از طرف دیگر به گفته لونگ کشورهای دیگری با چین ارتباط داشتهاند، موارد چندانی از بیماری گزارش نکردهاند. لونگ میپرسد: «موارد عفونت در این کشورها کجا هستند؟»
از طرف دیگر، دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که سرایت ویروس فقط از طریق قطرکهای تنفسی ناشی از سرفه یا عطسه و در فواصل نزدیک صورت میگیرد یا انتقال هوابرد ویروس در فواصل دور هم امکانپذیر است.