گروه سلامت - به راستی کدام یک از میوه ها بهترند؟ تمیز و شفاف یا لک خورده؟ میوه های درشت یا میوه های معمولی؟ میوه های زیبا یا زشت؟ همه ما با دیدن میوه های درشت و رسیده در پیشخوان میوه فروشیها به وجد میآییم و از اینکه شانس به ما رو کرده خوشحال میشویم. از نر خیلیها میوههای لکدار یا کح و کوله از نظر ارزش بی مقدارند. اما آیا اینطور است؟
به گزارش پیام ایران ، شاید فراوان به این نکته برخورده باشید که میوه های درشت و زیبا عطر و طعم خوبی تدارند. مانند موزهای کشیده و بلند که به اصطلاح مجلسی و آبرومند هستند اما طعم جالبی ندارند. در عین حال باز هم آنها را میخریم چون فکر می کنیم به دلیل اندازه و رشد زیاد مسلما دارای خواص فراوان هستند.
در بسیاری از کشورها میوههایی که لک دار هستند را دور می ریزند چون فکر میکنند آنها دیگر به درد نمیخورند. آیا این کار صحیح است؟
برای پاسخ به این پرسش ها ابتدا باید مکانیزم تولید خرابی یا لک در میوه ها را بدانیم.
به گفته محققان میوه های لکه دار برای ما ضرری ندارند و نگاهی که به این دسته محصولات وجود دارد باید تغییر کند.
پاتوژن ها و عوامل بیماری زایی که میوه ها را تحت تاثیر قرار می دهند، بر انسان ها تاثیری ندارند. این لکه ها در واقع حاصل مبارزه گیاه با میکروب ها هستند.
برخی از این میکروب ها لکه های نرم در میوه ایجاد می کنند، معمولا بعد از این که میوه از گیاه جدا میشود، آن را مورد حمله قرار می دهند.
از آنجا که این بخش ها، بافت های مرده و تجزیه شده هستند مزه بدی دارند، اما کافی است این قسمت ها را از میوه جدا کرده و باقی میوه را مصرف کنیم. برخلاف پاتوژن های گیاهی، میکروب هایی مثل باکتری سالمونلا، در میوه لکه ای ایجاد نمی کنند، اما به طور نامرئی در سطح میوه وجود دارند. بنابراین به جای دقت کردن به ظاهر میوه، باید در شست و شوی آن دقت کافی به خرج دهیم.
گیاهان و میوه ها نیز مثل انسان با بی شمار از باکتری ها و قارچهای گوناگون دارای همزیستی هستند. برخی از این میکروب ها برای گیاه مفید واقع می شوند، اما برخی دیگر، پاتوژن هایی هستند که حتی در مغازه و در یخچال ما نیز به زندگی با میوه ادامه می دهند. بیشتر این پاتوژن ها به هیچ وجه ضرری برای ما ندارند.
اگز باکتریهای مفید اگر در بدن تمام انسانها نبودند ادامه حیات میسر نبود. بنابر این همانطور که این باکتریها برای ما مهم و ضروری هستند برای میوه ها و سبزیجات هم حایز اهمیت هستند.
تصور کنید شما در برای مصون ماندن از آسیب و بیماری در محیطی ایزوله و کاملا بسته زندگی می کردید. مسلما از شر بسیاری از خطرات و بیماریها در امان بودید. اما به دلیل اینکه در معرض روند طبیعی محیط نبودهاید مسلما قدرت و توانایی دیگران را نداشتید و بدنتان آسیب پذیرار از دیگران بود.
در مورد گیاهان نیز همینطور است هر چه میوه ها در محیطی طبیعیتر رشد کنند چهرهشان زمخت تر شده و دارای نقصانهایی در ظاهر میگردند اما از این رهگذر توشهای غنی برای خود جمعآوری می کنند.
جالب است بدانید برای اینکه میوهها و سبزیجات درشت و بزرگ شوند و از خرابی و لک هم در امن بمانند چند راه بیشتر وجود ندارد که جملگی آنها هم مضر هستند.
برای اینکه میوه ها از اندازه طبیعی خود بزرگتر شوند به آنها کودهایی به غیر از کودهای طبیعی داده میشود که همیشه مورد مناقشه و اعتراض بوده. اهل فن بر این باورند که اینها جملگی دارای ضررهای غیر قابل جبران هستند.
برای آنکه میوهها در دوران رشد از معرض آفت در امان بمانند به آنها سم و آفتکش زده میشود و اینها بیشتر در مورد میوههای تابستانی مانند توت فرنگی که دارای پوسته و غشای مناسب نیستند انجام میشود .
این سموم هیچگاه از روی میوهها پاک نمیشوند و مستقیکا وارد بدن ما میشوند. بسیاری به اشتباه بر این باورند که با شستن میوهها با مواد شوینده مانند مایع ظرفشویی سموم را پاک کرده اند. در مورد این افراد باید گفت این کار خطایی مضاعف است زیرا مواد شوینده نیز بر سطح میوه ها و سبزیجات باقی می ماند و وارد بدن ما میشود.
راه دیگر برای حفظ میوهها پس از برداشت زدن واکس بر آنهاست. این کار باعث میشود میوه ها تا ماهها بدون گزند و سالم بمانند. این واکسها در بدن و عروق باعث رسوب و گرفتگی میشوند.
در مواردی سالم ماندن میوههای واکس خورده تا یکسال هم دیده شده.
راه چاره چیست؟
ابتدا باید گفت میوه های زمستانی مانند نارنگی . پرتقال. هندوانه. گریپ فروت و میوههایی از این دست که از پوسته و غشای کلفت برخوردارند بسیار ایمن ترند. این نوع میوه ها از آفات به دور هستند. به همین دلیل مورد هجوم آفت کش ها و سموم و همچنین واکسهای میوه قرار ندارند. بنابراین می توان آنها را با خیال راحت مصرف کرد. تنها هشداری که در مورد این میوهها باید مد نظر داشت این است که اندازه آنها نباید از حد معمول بزرگتر باشد زیرا درشتی و بزرگی بیش از حد اینگونه از میوهها نشانه استفاده از کودهای شیمیایی و رشد دهندههای کاذب است.
اگر سموم شیمیایی در میوههایی مانند توت فرنگی استفاده شوند به شدت خطر آفرین هستند زیرا این گونه از میوهها هیچگونه غشای محافظتی ندارند و سموم به راحتی وارد آنها میشود و با شستن نیز از بین نمیرود. بنابراین از تهیه و خوردن توت فرنگیهای درشت و بدون هیچکونه آسیبیی . خودداری کنید.
در مورد میوههای تابستانه چه باید کرد؟
همه ما میدانیم بسیاری از خواص میوهها به دلیل نور خورشید در پوست آنها نهفته است. اگر به میوههایی برخوردید که دارای لک و خالهای ریز بر سطح آن است. بی درنگ آن را تهیه کنید و با پوست میل کنید. اما اگر به میوه هایی مانند سیب یا گلابی برخوردید که کاملا عاری از هرگونه کک و مک و خال بودند قبل از مصرف آنها را پوست بکنید.
نکته آخر به دنبال میوههای زیبا و درشت نباشید. عطر و طعم میوهها خود گویای میزان سلامت آنهاست. چه بسا میوههایی کوچک و نه چندان زیبا دارای طعمی بسیار دلچسب و سرشار از مواد مغذی برای شما باشند.