گروه اقتصادی - پوستش را در خراسان جنوبی جلوی سگ می‌اندازند و خارجی‌ها از آن دومین چرم گران جهان را می‌سازند؛ بدتر آن‌که ایران پس از آفریقای جنوبی بیشترین تولیدکننده شترمرغ در جهان است اما سودش را اروپایی‌ها و اهالی ترکیه در همسایگی می‌برند.
به گزارش پیام ایران ، سریالی تکراری برای خراسان جنوبی که بهترین و خاص‌ترین محصولات جهان همچون زرشک، عناب و زعفران را به تنهایی تامین می‌کند، اما عایدی جز زحمت برایشان ندارد و سودش را یکجا تحویل اروپایی‌ها می‌دهند. شترمرغ یک نمونه از این محصولات است؛ پرنده طلایی ایران که اکنون چند وقتی است پرورش آن در خراسان جنوبی پا گرفته، اما در فرآوری هنوز پایش می‌لنگد.
پرنده‌ای است که از گوشت تا پوستش ارزش بسیار دارد، اما سهم ایران و این استان تنها پرورش آن است و سودش جیرینگی به جیب خارجی‌ها می‌رود، چراکه اجزایش از جمله پوست گران‌قیمتش را آسان و خام در اختیار خارجی‌ها می‌گذارند و سپس آنها این پوست را تبدیل به محصولات متنوع کرده و باز به ایرانی‌ها می‌فروشند.
مدت‌هاست که شترمرغ‌ها در نقاط مختلف دنیا اهلی شده و پرورش داده می‌شوند در حالیکه در ایران مدت زیادی نیست آغاز شده، اما تولیدکنندگان توانستند در همین مدت کم، جایگاه ایران را به رتبه دوم برسانند تا آنجا که ایران، پس از آفریقای جنوبی بیشترین تعداد شترمرغ‌های جهان را دارد و خراسان جنوبی یکی از قطب‌های مهم پرورش این پرنده در ایران است.
گوشت شترمرغ فاقد چربی و کلسترول بالاست. از چربی شتر مرغ برای تولید روغن و صابون استفاده می‌شود. تخم شترمرغ حتی در صنایع روشنایی و تزئینی کاربرد بسیاری دارد، اما همین صنعت هنری نیز به صورت محدود و در خانه‌های تولیدکنندگان دیده می‌شود، تولیذدکنندگانی که خود برای خود صنایع فرآوری زده‌اند. پوست شترمرغ نیز استقامت بالایی دارد و تبدیل به چرم می‌شود. چرم آن، یک و نیم تا دو برابر قیمت سایر چرم هاست و دومین نوع چرم گران قیمت جهان است.
در سایر کشورها ۷۰ درصد درآمد این پرنده برای تولیدکنندگان از چرم است، اما در ایران این مقدار ۲۰ درصد است درحالی که می‌تواند ارزآوری بالایی داشته باشد. حال چرا این مشکل وجود دارد؟
۵۰ درصد چرم شترمرغ به صورت خام عاید کشورهای ایتالیا و ترکیه می‌شود، از این مقداری هم که صادر می‌شود مبلغ ناچیزی عاید بهره‌بردار می‌شود. تنها مقدار اندکی پوست شترمرغ در کارخانه‌های مشهد و تهران تبدیل به چرم می‌شود و آن هم به دلیل این‌که برای تولیدکننده نمی‌صرفد تا پوست را به تهران و مشهد بفرستند معمولا منتفی است.
اینجا زیرساخت لازم برای فرآوری دیده نشده است و بیرجند کشتارگاه شترمرغ ندارد؛ حتی کشتار این پرنده گرانبها به صورت اصولی انجام نمی‌شود، حال جداسازی پوستش که بماند. گاهی حتی دیده می‌شود که چون برای پوست جداشده ندارند جلوی حیواناتی چون سگ می‌اندازند.
خراسان‌جنوبی می‌تواند تولیدکننده شترمرغ در خاورمیانه باشد
محمد اصغرزاده، مدیرکل دامپزشکی خراسان‌جنوبی گفت: اگر از ظرفیت‌های خراسان‌جنوبی به صورت صنعتی و سرمایه‌گذاری استفاده شود، این استان می‌تواند به تولیدکننده محصولات شتر و شترمرغ حتی در خاورمیانه تبدیل شود.
وی با بیان این‌که سرمایه‌گذاری در حوزه صنعتی شدن پرورش شترمرغ و فرآوری محصولات آن باید سرعت گیرد، افزود: یکی از ظرفیت‌های خوب خراسان‌جنوبی پرورش شتر مرغ است که بهره وری اقتصادی بسیاری نیز دارد. گوشت شترمرغ منبع غنی از ویتامین‌هاست، همچنین هضم بالایی دارد و بعد از گوشت ماهی از نظر هضم در رتبه دوم قرار دارد. همچنین گوشت شترمرغ میزان چربی بسیار پایینی دارد به‌گونه‌ای که چربی آن یک سوم چربی سایر گوشت‌هاست و اسیدهای چرب امگا ۳ در آن نیز بسیار زیاد است، پس می‌تواند انتخاب خوبی برای کودکان و زنان‌باردار باشد.
انتهای پیام/
