گروه کتاب آنلاین - از کودکان هرچه بیشتر بیآموزیم، حال بهتری داریم،آنها که در ذات، نماد خلاقیت، پاکی و تغییر هستند و از هیچ چیز هراسی ندارند و ما چقدر در بزرگسالی به این مثلث جادویی نیازمدیم برای رسیدن به بهترین حال و حس رضایت مندی از زندگی و گذران لحظه هایی که گذشت و در حال گذراندیم و در آینده خواهیم گذراند.
در پیام ایران می خوانید: همه ی ما با گذشت سالهای عمر به منبعی از اطلاعات و اعتقادات درست و غلط تبدیل می شویم و تصور می کنیم باید از داشته های اعتقادی به هر قیمتی دفاع کنیم، چرا که عمر را با دریافت و اجرای آنها گذراندیم و اجبار مصرف داریم که از آنها تغدیه کنیم و به امرار معاش عقیدتی بپردازیم.فراموشی موهبتی ذهنی بشمار می رود که نکات منفی رو از میسر زندگی پاک یا کمرنگ کند، ولی همه ی ما نکات آموزنده ی کودکی را فراموش کردیم و چشم از بازی کودکان برداشتیم.
کودک یا کودکی زمانی زیباست که با کارهای کودکانه همراه باشد که غالبا رشد فکری در کودکان بسیار بالاست، و یکی از مهمترین نکات رشد کودک ایستا ناپذیر بودن ذهن اوست،او که می سازد و خراب می کند و از خراب کردن هراسی ندارد و از این ساختن ها و خراب کردن ها هزاران تصویر ذهنی برای خود می آفریند و در خلاقیت به تکامل و تغییر می رسد.
افرادی که افکار و ذهن و اعتقادات خود را روزانه و ماهانه و سالانه پالایش و به روز رسانی می کنند قطعا حالی متفاوت تر و بهتری خواهند داشت، تئوری ارزش گذاری در مختصات رفتار انسانی و حریم و حرمت های ذاتی زمانی متبلور و عیان خواهد شد که در قالب بازی کودکانه و بی هراس از قضاوت دیگران همراه باشد.
اشتباه در تمام شاخه های فکری و عملی امری عادیست، اما در اشتباه ماندن و پای فشاری کردن و توجیه و دفاع ناپسند است و تا در توان دارید از تعصب دوری کنید، برای هر گونه رشد و تغییر باید ابتدا کودک شوید و خراب کنید و باز بسازید و از تخریب افکار پوسیده هراسی نداشته باشید، که این خراب کردن شما را رویین تن کرده و یا سیمرغی می شوید که از خاکستر خود برخواسته و آسمان مسخر شما خواهد شد.
سیاوش عباسی
