گروه علمی - سیاهچاله ها، پدیده‌های ناشناخته ای برای ما در جهان هستی هستند. بسیاری سوال‌ها درباره ماهیت وجودی آنها مطرح و گمانه زنی‌هایی درباره علت و نحوه پیدایش آنها زده شده است اما اینجا می‌خواهیم به این سوال پاسخ دهیم که چرا سیاهچاله‌ها، سیاه به نظر می‌رسند؟
به گزارش پیام ایران ، نور ۳۰۰هزارکیلومتر در ثانیه است. یک موشک برای فرار از جاذبه زمین باید به سرعت ۱۱/۵ کیلومتر در ثانیه برسد.
برای بدست آوردن سیاهچاله باید جسمی مانند خورشید را آنقدر کوچک و متراکم کنیم تا قطرش کمتر از چند کیلومتر شود.
برای گریز از این خورشید کوچک باید سرعت بیشتر از سرعت نور باشد؛ در نتیجه هیچ چیز نمیتواند فرار کند حتی نور و برای همین همه چیز سیاه است.
البته این سیاهی مربوط مرکز سیاهچاله است و استیون هاوکینگ ثابت کرد که سیاهچاله ها کاملا سیاه نیستند. این نظریه به تابش هاوکینگ معروف است.
تابش هاوکینگ نتیجه‌ای از جفت‌ذرات کوانتومی است که به‌طور پیوسته در همه جا سربرمی‌آورند؛ حتی در فضای تهی. معمولاً این ذرات در پی هم هستند و به‌سرعت یکدیگر را نابود می‌کنند. ولی اگر در لبه سیاهچاله، یک ذره پایین بیفتد، دیگری می‌تواند فرار کند که همین امر منجر به تابش هاوکینگ می‌گردد.
نکته قابل توجه اینست که تابش هاوکینگ بسیار ضعیف است و فقط در مورد سیاهچاله های آزمایشگاهی فعلا جواب داده است.
انتهای پیام/
