گروه ورزشی - استقلال و پرسپولیس اکنون با درنظر گرفتن برخی مفاد و معیارهای مهم قانون تجارت، قابل واگذاری نیستند مگر آنکه در زمان اندک باقیمانده تا واگذاری تمام ابهامهای مالی خود را از میان بردارند.
به گزارش پیام ایران به نقل از ایران ورزشی ، یکی از اهرمهایی که باشگاهی را به سمت واگذاری و عرضه سهام در بورس میبرد سوددهی و برخورداری از روند مثبت و رو به رشد مالی است که در حال حاضر نه باشگاه استقلال از ظرفیت سوددهی برخوردار است و نه باشگاه پرسپولیس. واقعبینانه است که بگوییم هر دو باشگاه حتی از تأمین منابع مالی یومیه خود نیز ناتوانند و دست نیاز به سوی این شرکت و آن شرکت و حتی برخی افراد دراز میکنند تا مبالغی را بهعنوان وام دریافت کنند.
آنچه سرخابیها را بیش از هر چیز به این روزمرگی انداخته بر کسی پوشیده نیست، به این دلیل که بخش اعظمی از درآمدهای باشگاههای بزرگ دنیا از دریافت حق پخش تلویزیونی تأمین میشود اما در فوتبال ایران سهم اندکی از این حلقه بزرگ اقتصادی به باشگاهها تعلق میگیرد و تازه این اواخر با کلی چکوچانهزنی از سوی وزارت ورزش قرار شده بعد از واگذاری این عدد به 30درصد سهم از حق پخش تلویزیونی افزایش یابد که تضمینی هم برای عمل به آن وجود ندارد!
مسأله اصلیتر در پروسه واگذاری، شفافسازی مالی باشگاههاست که طبق قانون تجارت باشگاهی قابل واگذاری خواهد بود که از این حیثت هیچ ابهامی در صورتهای مالی خود نداشته باشد. با استناد به صحبتهای یکی از اعضای سابق هیأتمدیره استقلال که در زمان صدارت عضو تأثیرگذاری هم بود، هر دو باشگاه استقلال و پرسپولیس با صورتهای مالی مشروط در حسابرسیهای پایان سال به کار خود خاتمه دادهاند که این رفتار نادرست مالی سبب میشود هر دو باشگاه از دامنه واگذاری خارج شوند. در نتیجه چنانچه باشگاهها با وضعیت موجود به بخش خصوصی واگذار شوند یا سهامی به آنها تعلق گرفته و آن سهام عرضه شود، بدونشک در سالهای آتی با مشکلات بزرگی مواجه شده و چهبسا واگذاری آنها غیرقانونی و کم لم یکن تلقی گردد و انتقال آن به افراد حقیقی یا حقوقی ملغی شود.
بهجهت آنکه انتقال یا واگذاری دو باشگاه در آینده با مشکلات قانونی مواجه نشود بیش از هر چیز لازم است صورتهای مالی که هرساله بهطور مشروط بسته شده بار دیگر باز شده و تمام حساب و کتابها روشن و بدهکار و بستانکارها از باشگاه تمییز داده شده و بعد به تأیید سازمان حسابرسی کل کشور رسیده و در نهایت سهام این باشگاهها عرضه شود. در واقع این اقدام مقدمهای است بر صحت جریان واگذاری دو باشگاه که به انتقال سهام آنها به مردم یا افراد حقوقی وجاهت قانونی میبخشد، در غیر این صورت اگر دو باشگاه در ماههای آتی واگذار شوند و به حسابهای آنها رسیدگی نشود طبق قوانین داخلی نیز این انتقال عاری از صحت و درستی خواهد بود و ارزش قانونی خود را از دست خواهد داد.
در حقیقت باید اینطور به ماجرا نگریست که شرکتهایی که سود و زیان آنها شفاف نیست و حسابهایشان مشروط بسته میشود و در بخش بستانکاری و بدهکاری خود با ابهامهایی عمیق مواجهاند قادر به شرکت و عرضه سهام خود در بورس نیستند اما اکنون عزمی در میان تصمیمگیران برای واگذاری دو باشگاه وجود دارد که تصور میشود تمام این صورتهای مالی از حالت مشروط خارج شده که حتی اگر فرض را بر پرداخت تمام بدهیهای دو باشگاه به طلبکاران پیشین خود بگیریم باز هم دیون بزرگی به اداره مالیات وجود دارد که تا امروز به هیچیک از آنها رسیدگی نشده است و بهطور کلی این واگذاری را زیر سؤال میبرد.
البته نباید این واقعیت را فراموش کنیم که هر دو باشگاه با بدهیهای جاری نیز مواجهاند. برای مثال وضعیت بدهی باشگاه استقلال با شفر و استراماچونی روشن نیست و باشگاه پرسپولیس نیز بدهی خارجی قابل توجهی دارد که همین دیون کافی است تا ادعای بسته شدن مشروط صورتهای مالی این دو باشگاه را تأیید کنیم و به واگذاری آنها در آینده تردید داشته باشیم. بدونشک باشگاههایی با این همه بدهی و سندسازی نمیتوانند برای واگذاری و ارائه سهام مشروعیت داشته باشند مگر آنکه تا روز واگذاری تمام این ابهامها برطرف شود.
انتهای پیام/
کد خبر: 11527